Deze solotentoonstelling biedt een inkijk in het rijke oeuvre van de Belgische kunstenaar Paul Bourgeois. De expo verbindt zijn vroege werken uit de jaren zeventig met zijn meest recente creaties.
This solo exhibition offers an insight into the rich oeuvre of the Belgian artist Paul Bourgeois. The exhibition connects his early works from the 1970s with his most recent creations.
Paul Bourgeois vertrekt vanuit dat wat er niet meer toe doet, wat in wezen al niet langer bestaat. Hij vindt het langs spoorwegbeddingen en steenwegen, op werven waar gebouwd wordt op de resten van wat men ineen liet storten. Dingen die dienden, dan uitgediend bleken, dingen die achterbleven. Reclameposters die laag na laag op panelen werden aangebracht, uiteindelijk toegaven aan de zwaartekracht. Een bundel lood van een verdwenen thuis waar het water niet langer moet worden geweerd. Of een brief die net niet verloren ging en een vergeeld schrift vol vervlogen herinneringen. Tot zelfs het stof dat in de werkruimte neerviel, zorgvuldig bijeen werd geveegd. Hij verzamelt het, laat het blijven, bergt het op in uniforme dozen van waaruit het opnieuw kan ontstaan, een aanleiding wordt.
Maar omdat we met niets begonnen, is het vooral wat volgt dat zo bijzonder is: de handelingen die zich stellen. Bourgeois heeft dan ook een buitengewone manier om zich het halfvergane, het reeds vergetene, toe te eigenen; het weer bestaansrecht te verlenen. En dat doet hij in de eerste plaats door het gedeeltelijk weg te nemen. Door meer niets toe te voegen waardoor iets overblijft en meerwaarde krijgt.
Met een uiterst geduldig proces dat aan monnikenwerk appelleert, wordt het materiaal geperforeerd: punt na punt, rij onder rij. De naald beweegt hij daarbij van onderen naar boven, haalt haar naar zich toe, laat haar steeds verschijnen en verdwijnen. Hij brengt er repetitieve patronen mee aan, iteraties; geeft aandacht die aandacht opwekt en wat al was, vrijwel niets meer was, regenereert, nieuw leven inblaast. Wat tot stand komt is tegelijk vlak en object, zowel tekening als beeldhouwwerk. Tactiele patronen die de oppervlakken verheffen en een ongekende taal doen vermoeden. Mysterieuze berichten waarmee hij zich tot zijn publiek richt, hen aanschrijft om nog eens te kijken, van nabij te kijken, om attent te zijn.
fragment tekst Jonas Lescrauwaet
Location:
Doornstraat 6.0001
8500 Kortrijk
